Het origineel en de vertaling van het Nieuwe Testament 1184 p

Het origineel en de vertaling van het Nieuwe Testament 1184 p

Het Nieuwe Testament met vertaling naar de basisschool. Verantwoorde, grondige en originele poging om moeilijke passages uit de Bijbel te interpreteren.

Haar geleerde prijst God die van dit werk kan genieten.

Teksten en interpretatieve uitvoering van de theoloog filoloog Nikolaos I. Sotiropoulos.

Aan het begin van het boek genaamd het Nieuwe Testament staan ​​de vier evangeliën: het ene volgens Matteüs, het andere volgens Marcus,

Volgens Lucas en Johannes, die de basispunten van het leven en de leer van Jezus Christus vertellen, met als belangrijkste gebeurtenissen Zijn kruisiging en opstanding.

Het oude woord "evangelie" betekent "goed nieuws" en staat aan het begin van het evangelie van Marcus, dat begint met de zin: "het begin van het evangelie van Jezus Christus, de zoon van God."

In feite is er een evangelie: het evangelie van Jezus Christus, dat wil zeggen het goede nieuws dat de Zoon van God mens is geworden, om van ieder mens de Zoon van God te maken.

Daarom worden de vier boeken, die de gebeurtenissen van Christus' aardse leven en handelen vertellen, door christenen evangeliën genoemd.

Omdat er maar één evangelie is, het evangelie van Jezus Christus, dat in vier verschillende vormen is geschreven, zeggen we niet:

"Het evangelie van Matteüs", "van Marcus", "van Lucas" en "van Johannes", maar "het evangelie van Matteüs" (dwz het evangelie van Christus, volgens Matteüs = volgens Matteüs)

"Volgens Marcus", "volgens Lucas" en "volgens Johannes".

Deze vier boeken worden ook wel "het viervoudige evangelie" of "viervoudige engel" genoemd.

Het oudste van de vier evangeliën is dat volgens Marcus. De heilige evangelist Marcus was een discipel van de apostel Petrus, maar zijn moeder was een discipel van de Heer.

De neerdaling van de Heilige Geest had in haar huis plaatsgevonden, vijftig dagen na de opstanding van Christus, en waarschijnlijk vond daar ook het Laatste Avondmaal plaats.

Markus moet als kind Christus hebben gekend en is waarschijnlijk de "jongere" die in het geheim Christus en zijn discipelen had gevolgd

Na het Laatste Avondmaal werd hij in een laken gewikkeld en zag de arrestatie van de Heer in de hof van Getsemane.

Dit wordt door Marcus zelf verklaard in hoofdstuk 14 van het evangelie volgens Marcus, in de verzen 51-52.

De evangelist Mattheüs is een van de 12 apostelen en het is duidelijk dat hij, om het evangelie te schrijven, ook de bron volgens Marcus gebruikte, waaraan hij zijn eigen informatie toevoegde, te beginnen bij de geboorte van Christus.

Zijn evangelie werd als tweede geschreven, maar kwam als eerste in de collectie van het Nieuwe Testament, omdat het het verhaal van Jezus Christus begint te vertellen, niet alleen vanaf Zijn geboorte, maar vanuit een lijst van Zijn (Zijn genealogische) voorouders,

wat nodig was voor zijn Joodse lezers om te begrijpen dat Jezus een echte Jood was en niet iemand van onbekende afkomst.

De voorouders die door Mattheüs worden genoemd, zijn natuurlijk de voorouders van de heilige Jozef, de verloofde van de Maagd, maar vanaf de grootvader van Jozef tot aan Abraham zijn ze ook de voorouders van de Maagd, dat wil zeggen van Christus.

De evangelist Lukas was een arts, een goede vriend en medewerker van de apostel Paulus.

Misschien was hij ook een leerling van Paulus. Maar in zekere zin was hij een van de 70 discipelen van Christus die door Lucas zelf worden genoemd in hoofdstuk 10 van het evangelie van Lucas,

en in feite kan hij een van de twee apostelen zijn die de Heer ontmoetten na Zijn opstanding op de weg naar Emmaüs, die Lucas ook noemt in het laatste hoofdstuk van zijn boek.

St. Lucas gebruikte het evangelie van Marcus en het evangelie van Matteüs als bronnen, maar hij vulde het aan met veel informatie, die het verhaal van Christus al op zeer jonge leeftijd begint te vertellen.

van de Aankondiging van de Maagd, en nog verder, van de zwangerschap van St. Elizabeth, moeder van St. Johannes de Doper.

Lucas is de evangelist die de meeste informatie geeft over de Maagd Maria en de kinderjaren van de Heer en filologen geloven dat hij de Maagd Maria heeft ontmoet en informatie van haar heeft gekregen.

De oude traditie van de kerk zegt dat Sint-Lucas de eerste was die de Maagd Maria schilderde en haar heilige figuur werd in de geschiedenis achtergelaten door enkele van haar oude iconen, geschilderd door de evangelist Lucas.

De evangelist Johannes is een van de 12 discipelen van de Heer en inderdaad de jongste, jegens wie het lijkt alsof de Heer een enigszins verhoogde genegenheid en bescherming toonde.

Daarom was hij, zoals Johannes zelf schrijft, de "geliefde discipel" van Jezus.

St. Johannes schreef het evangelie na de andere drie evangelisten en het lijkt erop dat hij hun eigen verhalen wilde vervolledigen, daarom vertelt hij vooral afleveringen die ontbreken in de andere drie evangeliën.

Het evangelie van Johannes is filosofisch geschreven, omdat het waarschijnlijk gericht was aan lezers met een filosofische opleiding.

Hij begint zijn verhaal (zoals Marcus) vanaf de doop van Christus, dat wil zeggen, wanneer de Heer ongeveer 30 jaar oud is,

hoewel Johannes in het voorwoord van het evangelie zeer belangrijke informatie geeft over de Godheid van Christus, over Zijn eeuwig bestaan ​​dicht bij God de Vader en over Zijn missie naar de wereld.

Daar noemt hij Christus "Woord" en "Eniggeboren Zoon" van God, namen met een diepe betekenis, die een sleutelrol spelen in de leer van de Kerk over Hem.

Daarom wordt de evangelist Johannes gekarakteriseerd als "Sint-Jan de Theoloog".

B) De Handelingen van de Apostelen

Na het evangelie van Johannes is er in het Nieuwe Testament een boek genaamd Handelingen van de apostelen. De auteur is de heilige evangelist Lucas en is een voortzetting van het evangelie van Lucas.

In dit boek vertelt Lukas het verhaal van de apostelen, dat wil zeggen de discipelen van Christus, beginnend bij Zijn hemelvaart en gaand naar Pinksteren, dat wil zeggen de neerdaling van de Heilige Geest,

die vijftig dagen na de opstanding van Christus de apostelen verlichtte (vandaar de naam "vijftigste", dwz de 50e dag), en verdergaat met de avonturen van de eerste christenen,

uitleg over hun bewonderenswaardige manier van leven, die vol was van geloof, liefde en zelfopoffering.

Het spreekt van het martelaarschap van St. Stefanus, van het berouw van de apostel Paulus (die, van een doodsvijand van christenen, een apostel van Christus werd,

na een schokkend visioen van het goddelijke licht) en tenslotte de strijd van Paulus om de boodschap van Jezus Christus aan alle naties over te brengen,

totdat hij het gevaar loopt door de Joden te worden vermoord en uiteindelijk door de Romeinen wordt gevangengenomen en naar Rome wordt gebracht, waar hij als een onruststoker wordt berecht door het keizerlijk hof.

De Handelingen van de Apostelen (evenals de Evangeliën) is een fascinerend boek, met veel lessen,

wiens studie ons zal helpen begrijpen waarom veel dingen in het christendom op de een of andere manier worden gedaan, vanaf de tijd van de apostelen en de eerste christenen.

C) De brieven van de apostelen

Na de Handelingen van de Apostelen zijn er in het Nieuwe Testament brieven,

dat wil zeggen, brieven, die door sommige heilige apostelen aan verschillende gemeenschappen van vroege christenen zijn gezonden ("plaatselijke kerken", zoals we zeggen, dwz bijeenkomsten van christenen in verschillende steden) of aan personen.

Deze brieven zijn belangrijk omdat ze bijna elke kwestie van moreel en spiritueel leven behandelen, evenals belangrijke theologische kwesties, over wie Jezus Christus was en Zijn missie naar de wereld.

Dat wil zeggen, de brieven van de apostelen zijn een noodzakelijke gids voor de mens in zijn poging om dichter tot God te naderen.

De apostelen hadden andere brieven geschreven, maar het Nieuwe Testament bevat ook de brieven die bewaard zijn gebleven.

Zo hebben we 14 brieven van de apostel Paulus, 2 van de apostel Petrus, 3 van de evangelist Johannes, een van St. Jacobus van de Broederschap en een van de apostel Judas (niet van Iskariot, die Christus verraadde).

Deze Jacobus en Judas zijn twee van de zogenaamde "broers van de Heer", dat wil zeggen zonen van St. Jozef bij zijn eerste vrouw, die had geslapen voordat hij verloofd was met de Maagd.

De 14 brieven van de apostel Paulus zijn: aan de Romeinen, AD en NW aan de Korinthiërs (dwz 1e en 2e brief aan de eerste christenen van Korinthe),

naar Galatië, naar Efeziërs, naar de Filippenzen, naar de Kolossenzen (in de stad Kolosse in Klein-Azië), AD en NW naar de Thessalonicenzen, AD en NW naar Timoteüs, naar Titus, naar Filemon en naar de Joden.

De letters van de andere apostelen worden beschreven als "universeel", dat wil zeggen, "universeel", universeel (dit betekent het woord "katholiek", lang voordat de moderne rooms-katholieke kerk het als haar naam aannam).

In de Goddelijke Liturgie en andere christelijke ceremonies, wanneer de psalmist de apostel leest (voordat de priester het evangelie leest), is het een uittreksel uit een brief van de apostelen (voornamelijk de apostel Paulus) of uit de Handelingen van de apostelen.

D) De Apocalyps van St. John

Het Nieuwe Testament en de hele Bijbel eindigen met de Openbaring van Johannes.

Het is een groot en complex visioen, gezien door de heilige apostel en evangelist Johannes, toen hij oud en verbannen was door de Romeinen op het eiland Patmos.

In feite is het een "Openbaring van Jezus Christus" die door Johannes aan de mensen is gegeven. Volgens de traditie beschreef Johannes wat hij zag en werd geschreven door zijn leerling, de heilige Prochoros.

Openbaring bevat zeven brieven van Jezus Christus aan zeven christelijke gemeenschappen in Klein-Azië en vervolgens door middel van een soort hemelse goddelijke dienst waarbij engelen, mensen en hemzelf betrokken zijn.

Christus, in de symbolische vorm van een offerlam, worden profetieën gegeven over vele gebeurtenissen,

die culmineren in de wederkomst van de Heer, de opstanding van de doden en de beschrijving van het toekomstige paradijs en het eeuwige leven van de mens.

Centraal in de Apocalyps staat de strijd van christenen tegen de antichrist (het "beest", zoals hij hem kenmerkt),

dat wil zeggen, de laatste demonische kosmopoliet (hij zal waarschijnlijk geen politicus zijn, maar een houder van economische macht),

dat mensen hem als een god zullen aanbidden en dat hij iedereen zal doden die hem niet aanbidt.

De Antichrist zal uit de macht vallen met een grote oorlog, Armageddon, en met de tussenkomst van Christus zelf.

Hoewel de meeste gebeurtenissen die in Openbaring worden beschreven dramatisch zijn, is de boodschap ervan optimistisch en bemoedigend: uiteindelijk zal Christus zegevieren, terwijl het Kwaad, de duivel en zijn metgezellen, voor altijd zullen worden verslagen en geneutraliseerd.

De doden zullen worden opgewekt, en degenen die "geschreven zijn in het boek des levens" omdat ze getrouw en deugdzaam waren,

zij zullen leven in het koninkrijk van God, dat wil zeggen in het paradijs. Maar sommigen (de onberouwvolle dienaren van leugen, corruptie en de duivel) zullen de hemel niet binnengaan, maar de hel.

Openbaring is onmogelijk met zekerheid te interpreteren. Het bevat een sterk symbolisch element, waarvan we niet precies kunnen weten met wat voor soort gebeurtenissen het zal worden geverifieerd.

We kunnen alleen algemene dingen begrijpen, met behulp van de evangeliën en brieven van de apostelen, waar de Heer en de apostelen

geef wat aanvullende informatie over de antichrist, de wederkomst, de opstanding van de doden en het eeuwige leven.

Bezwaaren twijfels over het Nieuwe Testament en DE ANTWOORDEN OP DE WICKED.

Wanneer werd het Nieuwe Testament geschreven en wanneer werd het in de kerk gevestigd?

We hebben een duidelijk bewijs dat de evangeliën van Matteüs, Marcus en Lucas uiterlijk rond 60 na Christus zijn geschreven.

Deze informatie halen we uit het boek Handelingen, dat na de vier evangeliën ook in het Nieuwe Testament te vinden is.

De Handelingen van de Apostelen zijn geschreven door de evangelist Lucas en beginnen hun verhaal precies waar het evangelie van Lucas eindigt.

De Handelingen zijn dus zeker geschreven rond 60 na Christus, omdat ze geen melding maken van de belangrijke gebeurtenissen in de geschiedenis van de eerste christenen die plaatsvonden na 60 na Christus,

zoals de steniging tot de dood van St. Jacobus de Broeder (62 n.Chr.) en het martelaarschap van de heilige apostelen Petrus en Paulus (ca. 65 n.Chr.), noch natuurlijk de verwoesting van Jeruzalem door de Romeinen in 70 n.Chr.

Aangezien Handelingen een voortzetting is van het evangelie van Lucas, werd het evangelie eerder geschreven.

Maar die van Lucas is geschreven na de evangeliën van Matteüs en Marcus, omdat het hele passages bevat.

Daarom werden deze drie evangeliën niet later dan 60 na Christus geschreven. Dat wil zeggen, het eerste evangelie is misschien geschreven in 40 of 50 na Christus, maar we weten niet wanneer.

Het evangelie van Johannes werd een paar jaar of een paar decennia later geschreven. In zekere zin is het geschreven vóór 70 na Christus.

Want in hoofdstuk 5, vers 2, noemt hij het zwembad van Bethesda alsof het nog in zijn tijd bestond, terwijl die plaats, samen met heel Jeruzalem, in 70 na Christus door de Romeinen werd verwoest.

De brieven van de apostelen Jakobus, Petrus en Paulus zijn natuurlijk vóór hun martelaarschap geschreven, dat wil zeggen vóór 65 en 62 na Christus. respectievelijk.

De oudste van de brieven van de apostel Paulus die we hebben, wordt beschouwd als de AD aan de Thessalonicenzen, die dateert van rond 45 na Christus.

De Apocalyps van Johannes is geplaatst in de jaren 94-96 na Christus.

Dat wil zeggen, ten tijde van de vervolging van christenen door de Romeinse keizer Domitianus, toen de apostel Johannes werd verbannen naar Patmos (Openbaring, hoofdstuk 1, vers 9)

Wanneer is het Nieuwe Testament geschreven?

Nieuwtestamentische vertaling

Nieuwe Testament pdf

Welke nieuwe wil om te kopen?

Nieuwe testament kolitsara

Nieuwe testament boek

Nieuwe testament tekst

Nieuwe Testament met een korte interpretatie

Nieuwtestamentische apostolische bediening

Met een korte interpretatie op de basisschool

Testament Met een korte interpretatie in

Het Nieuwe Testament In het kort

NIEUW TESTAMENT MET EEN KORTE INTERPRETATIE

Het Nieuwe Testament in het kort

Nieuwe Testament H.

Nieuwe Testament

van het Nieuwe TestamentBewerken van code bewerken

Nieuwe Testament Met een korte interpretatie

Wat is en wat?

het tweede deel ervan

Het oude en het nieuwe

Testament is door vele auteurs geschreven

geschreven door meerdere redacteuren binnen

Het Nieuwe Testament is door velen geschreven