opis

Panagia Parigoritissa 96 p

Zgodnie z tradycją budowy świątyni podjął się wielki mistrz budowlany.

Chociaż praca znacznie się posunęła, on, ponieważ był poszukiwany, został wezwany do opracowania planów nowego kościoła.

Następnie postanowił odejść na chwilę, instruując swojego asystenta, aby kontynuował projekt, dopóki nie wróci.

Jednak jego asystent, który był bardzo inteligentny i elegancki, zmienił plany mistrza i zbudował go po swojemu.

Kiedy mistrz budowniczy wrócił i zobaczył kościół kompletny, zupełnie inny i nieporównywalnie piękniejszy niż jego własne projekty, był zazdrosny.

Zazdrość doprowadziła go do skrajności i postanowił zemścić się na swojej asystentce.

Wierząc, że jego praca była bezbłędna, poszedł z nim, aby zobaczyć, co znalazł mistrz budowlany. Kiedy pochylił się, by zobaczyć, mistrz budowniczy wepchnął go w pustkę.

Ale udało mu się na tym złapać, więc oboje dali się ponieść emocjom. Legenda głosi, że ich ciała zostały skamieniałe i znajdują się jak dwa czerwone kamienie na dziedzińcu świątyni.

Legenda trwa i twierdzi, że dziewica ukazał się swojej matce kalfa, aby ją pocieszyć za niesprawiedliwą stratę syna i dlatego nazywa się kościół Pocieszenie lub Pocieszyciel.

Cytowana jest również reguła żebrania.

Uroczystości opowiadają historię jej powstania, jej głębsze znaczenie i ewentualnie Sekwencję.

Napisany i pod redakcją p. Evangelosa P. Lekkosa, teologa, byłego dyrektora Duszpasterstwa Apostolskiego.