Άξιον Εστίν ως Αληθώς. 11 Ιουνίου το Θαύμα του Ύμνου στην Αειπάρθενον Μαρία.

Άξιον Εστίν ως Αληθώς. 11 Ιουνίου το Θαύμα του Ύμνου στην Αειπάρθενον Μαρία.

Πληροφορίες που πήραμε από την Ομάδα την Κοινότητας Φίλων Ι.Μ.Ξενοφώντος Αγίου Όρους – Άθω

Μνήμην ἐπιτελοῦμεν τοῦ γεγονότος θαύματος παρὰ τοῦ ᾽Αρχαγγέλου Γαβριὴλ ἐν τῷ ᾌδειν, τῷ ὄντι πλησίον τῶν Καρεῶν Παναγίας Ἄξιον Ἐστὶ

Θαυματουργός εικόνα της Θεοτόκου του «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ»

Στην περιοχή των Καρυών, και σε μία τοποθεσία ιδιοκτησίας της Ι. Μ. Παντοκτάτορος, υπήρχε ένας μεγάλος λάκκος όπου εκεί μέσα υπήρχαν διάφορα Κελλιά

Σ’ ένα εξ αυτών στο οποίο τιμάται η Κοίμηση της Θεοτόκου, κατοικούσε ένας Γέροντας Ιερομόναχος μαζί με τον υποτακτικό του.

Κατά την συνήθεια που επικρατούσε, ετελείτο αγρυπνία κάθε Σαββάτο προς Κυριακή στις Καρυές στον ναό του Πρωτάτου, στην οποία συμμετείχαν όλοι οι Κελλιώτες Μοναχοί.

Φεύγοντας λοιπόν ο Γέροντας προκειμένου να μεταβεί στο Πρωτάτο, λέει στον υποτακτικό του.
–

Εγώ φεύγω για να παρακολουθήσω την αγρυπνία, εσύ όπως συνήθως διάβασε την ακολουθία σου».

Ετσι και έγινε.

Κατά το βράδυ, άκουσε ο υποτακτικός κάποιον να κτυπά την πόρτα του Κελλιού, και ανοιγοντάς την παρουσιάσθηκε μπροστά του ένας νέος Μοναχός άγνωστος σ’ αυτόν, ο οποίος του ζήτησε να μπεί για να περάσει το βράδυ, γεγονός που συνέβη.

Κατά την ώρα του Ορθρου, σηκώθηκαν και άρχισαν να ψάλλουν και οι δύο την ακολουθία. Οταν έφτασε η ώρα να ψάλουν το «Την Τιμιωτέρα των Χερουβίμ…..», ο υποτακτικός Μοναχός έψαλε τον ύμνο όπως γινόταν συνήθως.

Ο ξένος όμως Μοναχός στρεφόμενος προς την εικόνα της Παναγίας και με πολύ γλυκιά και μελωδική φωνή έψαλε μία καινούργια αρχή ως εξής:

«Αξιον εστίν ως αληθώς μακαρίζειν Σε Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και Μητέρα του Θεού ημών», και συνέχισε με το «Την Τιμιωτέρα των Χερουβίμ και ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των Σεραφίμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον, Σε μεγαλύνομεν».

Ακούγοντας ο Μοναχός του Κελλιού τον νέο ύμνον, που για πρώτη φορά ακουγόνταν, αφού κανένας Μοναχός πριν απ’ αυτόν δεν τους τον είχε παραδώσει γραπτώς αλλά ούτε και είχε ακουσθεί ποτέ, ζήτησε ευγενικά να τον γράψει κάπου, έτσι ώστε και αυτοί να τον ψάλλουν στην Κυρία Θεοτόκο.

Με χαρά ο ξένος Μοναχός ανταποκρίθηκε, και του ζήτησε χαρτί και μελάνη. Ομως δεν υπήρχε κανένα κατάλληλο υλικό μέσα στο Κελλί προκειμένου να του γράψει τον ύμνον.

Τότε του ζήτησε να του φέρει μία πέτρινη πλάκα, στην οποία άρχισε να χαράζει με το δάκτυλό του τον ύμνο, λες και η πλάκα ήταν κατασκευασμένη από εύπλαστο πηλό.

Αφού έψαλαν για μία ακόμα φορά τον χαραγμένο στην πλάκα ύμνον, ό ξένος Μοναχός είπε στον υποτακτικό.

Από τώρα και στο εξής εσείς οι Μοναχοί και όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί έτσι ακριβώς θα ψάλλετε αυτόν τον ύμνον στην Αειπάρθενον Μαρία.

Μετά από αυτό ο Μοναχός έγινε άφαντος από τα μάτια του υποτακτικού Μοναχού.

Ο εξαφανισθείς Μοναχός ήταν Αγγελος Κυρίου, και μάλλον δε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, ο οποίος αποκάλυψε τον Αγγελικό αυτόν ύμνο στους ανθρώπους.

Τελειώνοντας η αγρυπνία του Πρωτάτου γύρισε ο Γέροντας στο Κελλί του, και άκουσε τον υποτακτικό να του διηγείται το συμβάν, να ψάλλει τον ύμνον και να του δείχνει την Αγγελοχάρακτη πλάκα.

Αφού πήραν και οι δύο τους την πέτρινη πλάκα με τον ύμνο, την μετέφεραν στις Καρυές και την έδειξαν στους άλλους Γέροντες οι οποίοι με τα ιερά τους άμφια και με λαμπάδες και θυμιάματα μετέβησαν στο Κελλί και πήραν την εικόνα της Παναγίας του «Άξιον εστίν», ενώπιον της οποίας εψάλει ο Αρχαγγελικός αυτός ύμνος, την μετέφεραν και την τοποθέτησαν εντός του Αγίου Βήματος στο Ιερό του ναού του Πρωτάτου.

Την πλάκα στην οποία χαράχτηκε ο ύμνος την έστειλαν στο Οικουμενικό Παρτιαρχείο Κων/πόλεως. Το περιστατικό συνέβη επί Αυτοκρατορίας Βασιλείου και Κωνσταντίνου των Πορφυρογέννητων το έτος 980 και επί Πατριαρχίας Νικολάου του Χρυσοβέργου.

Το γεγονός εορτάζεται κάθε χρόνο στις 11 Ιουνίου «Τη αυτή ημέρα η Σύναξις του Αρχαγγέλου Γαβριήλ εν τω λάκκω του Αδειν». Σώζεται μέχρι σήμερα στον τόπο που λέγεται «Λάκκος του Αδειν» το Κελλί στο οποίο έγινε το θαύμα.

Η Θαυματουργός αυτή εικόνα παραμένει στο Ιερό του Ναού του Πρωτάτου και λιτανεύεται κάθε Δευτέρα της Διακαινησίμου γύρω από τα Κελλιά των Καρυών.