Saints Constantine en Helen vieren 21 mei

Saints Constantine en Helen vieren 21 mei

De geboorte van de heiligen

Ο Constantijn de GroteDe eerste christelijke keizer, de stichter van de regerende stad Constantinopel, werd rond het jaar 275 geboren in de stad Naissos, het huidige Nissa in centraal Servië. Hij was de eerstgeboren zoon in de familie.

De Moeder van Sint-Helena was erbij πallemaal vroom en deugdzaam als een man. Hij werd rond het jaar 247 geboren in de stad Drepano in Bithynië (Klein-Azië) als zoon van een herbergiervader. M. Konstantinos noemde deze stad later Elenopolis, ter ere van zijn moeder. Ze trouwde met de vader van M. Constantijn in 273 na Christus, dat wil zeggen 2 jaar vóór de geboorte van de keizer.

Het gebouw van Vasilevousa (Constantinopel) volgens de Wil van de Allerhoogste.

Toen Constantijn de betreffende beslissing nam, koos hij niet meteen voor Byzantium, maar dacht hij eerst aan de geboorteplaats van Naissos, Sardis (Sofia) en vervolgens Thessaloniki.

Door de obstakels die zich voordeden, begreep hij echter dat het niet Gods wil was om daar verder te gaan en ging hij naar het oude Ilium, waar naar verluidt de Grieken hun kamp hadden opgeslagen in de oorlog tegen Troje.

Daar plande hij de stad zo groot als ze zou moeten zijn en bouwde zelfs haar poorten. Maar op een nacht verscheen de Heer aan de vrome koning en spoorde hem aan een andere locatie voor zijn hoofdstad te kiezen.

Gehoorzaam aan de goddelijke roep belandde Constantijn uiteindelijk in Byzantium, wiens locatie hij het meest geschikt achtte voor zijn doel en God behaagde.

Tijdens het trekken van de grenzen van de nieuwe stad door Constantijn, verscheen de Engel des Heren alleen aan hem en leidde hem voor hem uit, totdat ze het hele gebied markeerden, waarin het Gods wil was om de hoofdstad te bouwen.

Het zoeken, vinden en wonderbaarlijke tekenen van het Heilige en Levende Kruis.

In haar zoektocht naar het Heilig Kruis stuit de eervolle koningin op verschillende moeilijkheden.

Volgens een eeuwenoude traditie is de vondst van het Heilig Kruis door de heilige verweven met de persoon van de heilige Hieromartyr Kyriakos, bisschop in Jeruzalem.

Sint Kyriakos, van oorsprong een Jood, met de oorspronkelijke naam Judas, was de man die van zijn voorouders de plaats kende waar het Kruis van de Heer verborgen was, maar hij wilde het niet aan Sint Helena onthullen.

Vervolgens beval ze hem een ​​week lang in een droge put te stoppen, zodat hij door honger en dorst gedwongen werd de plaats van Golgotha ​​en de Gedachtenisviering van Christus aan te wijzen.

De plaats was uit jaloezie door de joden veroverd, en de heidenen, die zagen dat de plaats door de christenen werd aanbeden met eerbied voor de wonderen die daar werden verricht, hadden op deze plaats een moskee van de godin Aphrodite gebouwd.

Op bevel van de Sint werd de moskee afgebroken en het gebied afgegraven, waarna Golgotha, de Heilige Gedachtenis, de drie kruisen van Christus en de twee rovers en de heilige Helios (spijkers) van de kruisiging werden gevonden.

Het Heilig Kruis werd erkend met het volgende wonder: een dode vrouw werd naar de begrafenis geleid. Aartsbisschop Makarios zei dat de begrafenisstoet moest worden stopgezet.

Na vurig gebed en het achtereenvolgens en afzonderlijk plaatsen van de drie kruisen op de overledene, o wonder!

Ze werd opgewekt toen het derde kruis haar aanraakte, het kruis van de Heer! Toen bestelde en verdeelde de Sint het Heilig Kruis.

En het ene deel stopte ze in een waardevolle zilveren kist en liet het in Jeruzalem achter, terwijl het andere deel ze meenam op haar reis van Jeruzalem naar Constantinopel.

Het komt uit deze tweede sectie, die op sommige plaatsen stukken heeft achtergelaten, volgens de lokale traditie, waarover we in het volgende hoofdstuk zullen praten.

Onze Kerk eert de vondst van het Heilige Hout en de heilige Helos op 6 maart.

De eerder genoemde jood Judas gelooft in het wonder van de opstanding van de dode vrouw van het kruis, wordt gedoopt en omgedoopt tot Kyriakos, wordt later tot bisschop (waarschijnlijk prefect) gewijd in Jeruzalem, en getuigt tegen Julianus de Paravatus (361-363). Onze Kerk herdenkt hem op 28 oktober.

Met verwijzing naar de twee andere kruisen van de rovers, omdat de Sint niet kon onderscheiden wie tot de "rechtse" Goede Rover behoorde en wie tot de "linkse" en omdat ze anderzijds dacht dat ook zij met het kruis begraven waren Omdat hij zoveel jaren lang Christus had gezegend en ze niet mochten worden verwaarloosd, gaf hij opdracht ze te ontmantelen en door de afwisseling van hun horizontale balken twee nieuwe kruisen te vormen. Elk van hen bevatte dus een stuk van het Kruis van de Goede Dief.

M. Constantijn verwelkomde met grote vreugde het Hout van het Heilig Kruis, dat zijn moeder met grote eerbied naar Constantinopel droeg. Maar ook de heilige Helos, die de vrome keizer op de helm en hoofdstellen van zijn paard zou hebben geplaatst, ter bescherming en zegening in oorlogen.

Dus nadat de gezegende Helena haar leven had doorgebracht met gebed, nederigheid en zoveel prachtige werken en welwillendheid, rustte ze in de Heer, waarschijnlijk in Constantinopel rond de jaren 328/329, op een leeftijd van ongeveer tachtig jaar.

Haar heilige tabernakel werd door haar zoon naar Rome gebracht en geplaatst in het mausoleum (rotonde) dat bekend staat als Tor Pignattara, in een prachtige sarcofaag van porfiersteen. Deze sarcofaag wordt vandaag bewaard in het Vaticaanse Museum.

Feest van Sint-Constantijn en Sint-Helena, Sint-Constantijn en Sint-Helena, Feest van Constantijn en Helena, Graf van Sint-Helena, Het kruis van Constantijn de Grote, Sint-Constantijn en Helena Heliopolis, 21 mei Constantijn en Helena, glorieuze theoseptes en grote apostelen, Heiligen in glorie van de theoseptos en de apostelen, Herdenking van de Heilige Glorieuze Theosceptoren, MEI Herdenking van de Heilige Glorieuze, Grote Koningen Constantijn en Helena, van de Heilige Glorieuze Theosceptoren en, FESTIVAL VAN HEILIGE CONSTANTIJN EN HELEN, en Isapostlos van de Grote Koningen Constantijn , Isapostlos van de Grote Koningen Constantijn en, godbewakers en boodschappers van de grote koningen, Sint-Constantijn en Sint-Helena, Kerk van de Heiligen Constantijn, Constantijn en Sint-Helena