Piotra i Pawła 29 czerwca. Apostołowie pierwszego tronu

Apostoł Piotr urodził się w Betsaidzie, w pobliżu jeziora Genezaret, gdzie wraz z bratem Andrzejem uprawiali zawód rybaka wraz z dwoma innymi apostołami, Jakubem i Janem, synami Zebedeusza.

Wiemy, że Piotr był żonaty, ponieważ Chrystus uzdrowił jego teściową. Bardzo możliwe, że żona nie żyła, gdy Chrystus powołał go na urząd apostolski. W rzeczywistości podczas podróży misjonarskich Piotr miał ze sobą nie żonę, lecz siostrę chrześcijankę, która mu usługiwała.

Jego powołanie na urząd apostolski przychodziło stopniowo. Piotr został po raz pierwszy przedstawiony Chrystusowi przez swojego brata Andrzeja.

W dziejach pierwszego Kościoła Piotr ponownie przejmuje inicjatywę w pierwszym akcie administracyjnym Apostołów, kiedy polecił wspólnemu zgromadzeniu wiernych wybrać następcę Judasza Iskarioty.

W dniu Pięćdziesiątnicy ponownie Piotr wstał wraz z pozostałymi jedenastoma apostołami i przemówił do zgromadzonego tłumu, aby 3.000.000 XNUMX XNUMX uwierzyło i zostało ochrzczonych.

Potem Piotr uzdrowił chromego w świątyni, będąc z Janem, po raz drugi przemówił do tłumu.

Z tego powodu został zabrany z Janem na konferencję. Żydzi, a nawet saduceusze, po raz drugi aresztowali Piotra i Jana i uwięzili ich, po czym w cudowny sposób zostali uwolnieni.

Po długiej podróży, która rozpoczęła się w Judei, podczas której Piotr założył Kościół w Antiochii i głosił, chrzcił i wyświęcał biskupów w różnych miejscach, po przejściu najpierw przez Sycylię, gdzie wyświęcił pierwszych biskupów Syrakuz i Katanii, dotarł do Rzymu, gdzie wyświęcił św. Linusa na pierwszego biskupa stolicy Rzymu.

Tam dowiedział się, że planowane jest jego aresztowanie w związku z prześladowaniami chrześcijan i dlatego przygotowywał się do opuszczenia miasta.

Opuszczając Rzym, zobaczył idącego w przeciwnym kierunku Chrystusa trzymającego krzyż.

Zaciekawiony Piotr zapytał go: „Dokąd idziesz Panie?/Quo vadis, Domine?” a On mu odpowiedział: „Idę do Rzymu, aby dać się ponownie ukrzyżować / Romam vado iterum crucifigi” Prax. A. Wtedy Piotr zrozumiał, że musi znosić męki i wracając do Rzymu, poddał się.

W rzeczywistości poprosił o ukrzyżowanie głową w dół, ponieważ uważał się za niegodnego męczeństwa podobnego do Chrystusa. Poniósł śmierć męczeńską 29 czerwca 64 lub 67 roku na Hipodromie Nerona.