Ikona Św. Demetriusza 20X26 cm Drewniana Złocona

Ikona Św. Demetriusza 20X26 cm Drewniana Złocona

Obraz jest drewniany, płaski w klasycznym kościelny wzór złocony specjalnym technika co czyni go bardziej olśniewającym niż druk ze złota.

Dzięki tradycyjnej czerwonej obwódce i wykonaniu z drewna MDF jest trwały z upływem czasu.

Jest specjalnie obrabiany i lakierowany, aby zapewnić maksymalną odporność na czas i uszkodzenia.

Kilka słów o Agios Dimitrios

Według hagiologicznie teksty, o μήτριος żył i poniósł męczeńską śmierć w Salonikach za Dioklecjana.

Ze względu na problemy tradycji hagiologicznej od XIX w. formułowane są różne teorie na temat genezy i początków jej kultu.

Wśród uczonych najbardziej rozpowszechnione jest to, że nie było Demetriusza, który zginął śmiercią męczeńską w Salonikach, ale jego kult wywodzi się z Sirmium w Panonii

Ważnym ośrodkiem jego kultu są Saloniki, gdzie czczono go od czasów wczesnochrześcijańskich i wzniesiono na jego cześć bazylikę.

W czasach bizantyjskich został uhonorowany jako cudowny obrońca miasta przed wrogimi oblegającymi, aw dniu jego święta odbywał się festiwal religijno-handlowy.

Dimitria, który odrodził się w latach 1960. jako wydarzenie kulturalne.

Jest jednym z najpopularniejszych świętych Kościoła prawosławnego, którego wspomnienie obchodzone jest 26 października.

W tym czasie, za namową Galeriusza, członka Tetrarchii, miały miejsce najsurowsze prześladowania chrześcijan w Cesarstwie Rzymskim.

Żołnierze Galeriusza aresztowali najbłogosławionego Demetriusza z rodu Perydoksów pod zarzutem czynnego udziału w zgromadzeniach chrześcijańskich.

Anonimowy synaksarysta informuje o działaniu św. Demetriusza, przypisując mu tytuł „najwyższego” wśród chrześcijan w Salonikach.

Demetriusz modlił się na zgromadzeniach w Brązowej Loży (cryptoporticus) rzymskiej agory w Salonikach i wzmacniał swoich bezradnych finansowo współobywateli.

Popularny postbizantyjski tekst o Męczenniku św. Chwalebnego Wielkiego Męczennika Demetriusza z Myrovlitos opisuje głęboki zapał religijny, jaki panował na słuchaczach Demetriusza.

„Dimegertes” zdradzili Demetriusza Galeriuszowi (którego Demetriusz wyznaje w wierze chrześcijan), który kazał go aresztować i zamknąć w podziemnych „łukach” stadionu, który sąsiadował z łaźnią publiczną.

Według tekstów hagiologicznych Demetriusz był więziony „wokół pieców łukowych (publiczne balaneium)”, czyli w prefurniach łaźni rzymskiej.

Z terenu więzienia Demetriusz kibicował swemu przyjacielowi Nestorowi, który stanął twarzą w twarz z gladiatorem Lyaiosem. Po tym, jak Nestor pokonał Lyaeusa, został zabity przez Galeriusza, który uznał porażkę Lyaeusa za swoją osobistą porażkę.

Kiedy dowiedział się, że Nestor był uczniem Demetriusza, kazał przyprowadzić Demetriusza przed siebie, aby wyrzekł się wiary.

Ostatecznie Demetriusz z rozkazu Galeriusza został skazany na śmierć w podziemnych więzieniach prawdopodobnie w 306 roku n.e. Po jego śmierci wielbiciele pochowali go tej samej lub następnej nocy, mniej więcej w tym samym miejscu.

Jeden został później zbudowany tam mały domek który został zburzony przez Leontiusa w celu budowy bazyliki.